Po jednej Sztuce i Sztuczce dla każdego

Tekst: Agata Hołubowska
Zdjęcia: Fotoreakcja

8 września 2012 roku był szczęśliwym dniem dla małych mieszkańców Warszawy. Orkiestra Sinfonia Varsovia, Lamala sklep z artykułami dziecięcymi oraz Tashka wydająca czasopismo o kulturze dziecięcej Ёika zorganizowały Pierwszy Festiwal Sztuk dla Dzieci Sztuki i Sztuczki, którego istotą, wbrew nazwie, nie była prezentacja dokonań artystów w określonej dziedzinie, ale próba sił i umiejętności w różnych twórczych czynnościach, jakiej dobrowolnie mogły się poddać dzieci w wieku już od 1 roku. Oprócz warsztatów, bo o nich mowa, na Festiwal złożyły się także wystawy, spotkania, instalacja i spektakle teatralne.

Większość warsztatów była darmowa, jednak na wszystkie trzeba było się wcześniej zapisać, a chętnych nie brakowało! Oferta była tak bogata i urozmaicona, że w ciągu sześciu godzin trwania Festiwalu nie sposób było w całości z niej skorzystać. Siedziba Orkiestry Sinfonia Varsovia przy ul. Grochowskiej jeszcze nigdy nie rozbrzmiewała taką ilością dziecięcych śmiechów, choć sama Orkiestra najmłodszych bardzo chętnie widzi w swoich progach.

Po otwarciu Festiwalu symbolicznym uderzeniem w gong, każdy mógł zaszyć się w którymś z licznych zakamarków dwupiętrowego pałacu, dawnego Instytutu Weterynarii lub wokół niego. Malarskie atrakcje zapewniła Fundacja Atelier, z Malu Studio każdy mógł narysować swoje wyobrażenie o królu Zygmuncie Auguście i zrobić z niego pajacyka z ruchomymi kończynami, z pomocą stołów, kartonowych modeli budynków, figurek filmowych bohaterów oraz prostych aparatów cyfrowych uczestnicy warsztatu Fundacji Akcja Animacja mogli stworzyć film w technice animacji poklatkowej. Jakie historie się tam rozegrały, dowiedzą się tylko warsztatowicze, gdy otrzymają do domu efekty swoich działań. W ciemnym pomieszczeniu audytorium warsztaty fotograficzne prowadził Panato Foto. Każdy mógł wywołać zdjęcie, nawet własnej dłoni! W dobie fotografii cyfrowej zetknięcie się z papierem fotograficznym i samą ideą fotografii może być nie lada przeżyciem.

Kasia Bogucka, znana ilustratorka dziecięcych książek, zaproponowała dzieciom stworzenie z kartonów ogromnego piętrowca kolorowego ciasta, które wyrosło aż pod sam sufit! Każdy mógł wyrazić swój ulubiony smak. Z Wydawnictwem Babaryba można było stworzyć własną książkę (może pierwszą, ale zapewne nie ostatnią!), zaś ze Sztukarnią wykonać bogato zdobioną różnymi dodatkami maskę ulubionego zwierzęcia. Były więc wstążkowo-brokatowe koty, psy, króliki. Kto zamiast w plastyce, lepiej się czuje w krawiectwie czy tkactwie wraz z Kiziumiziu, podobnie jak z Тofty&Cuksymógł stworzyć jedyną i niepowtarzalną przytulankę, wykorzystując do tego tkaniny z recyklingu. Tu Nitka Tu Kafka zaproponowała warsztaty tkackie, których celem było zrobienie własnego, wielobarwnego „łapacza snów idealnego do powieszenia nad łóżkiem.

Innego rodzaju wrażenia czekały tych, którzy postanowili zmierzyć się z nieco twardszymi tworzywami, przy których przydatne były umiejętności konstruktorskie. Do wyboru były karton, drewno i plastik. I tak, kartonową rakietę, którą trzeba było pięknie pomalować, stworzyły dzieci na warsztatach Tektoy, kolorowe smoki, które wezmą udział w paradzie, powstały na warsztatach Aleny Trafimavej. Archidzieciaki zbudowały ogromne konstrukcje architektoniczne, zaś bajeczne kształty i ogromnej wysokości wieże stworzyli uczestnicy warsztatów z klockami MuBaBao, na które składają się różnej wielkości drewniane prostopadłościany. W trakcie budowania można było posłuchać opowieści w wykonaniu Michała Malinowskiego dyrektora Muzeum Bajek, Baśni i Opowieści o tym, jak to żarłoczny chłopiec z pomocą mnicha przechytrzył czarownicę Jama-Babę. Z materią plastiku zetknęli się uczestnicy warsztatów z klockami Plus-Plus, których kształt przypomina dwa złączone ze sobą plusy. Jest to nowość na polskim rynku, obecna zaledwie od początku wakacji. Każdy mógł sprawdzić się w dwóch wielkościach: 2 i 5 cm. Z klocków mogą powstawać zarówno płaskie, jak i przestrzenne konstrukcje.

Na przygodę z muzyką już od najmłodszych lat zapraszała Szkoła Barwy Muzyki, która uczyła komunikacji przy pomocy śpiewu, gry na prostych instrumentach i łatwych piosenek, także po angielsku; Wujek BumBum zaś pozwolił dzieciakom na nieograniczone, pełne frajdy i emocji uderzanie w bębny oraz BumBumRurki. Pokazał, że również ciało może być znakomitym instrumentem. Ania Broda, twórczyni m.in. znakomitej płyty pt. A ja nie chcę spać! poprowadziła z dziećmi warsztaty Rozgotowane piosenki dając dowód na to, że sztuka kulinarna jest niezwykle inspirująca dla muzyki. W literacko-muzyczną podróż zabrała dzieci i rodziców Anna Czerwińska-Rydel autorka książek dla dzieci i młodzieży, m.in. o wielkich ludziach. Goście na niby ubierali się w takt muzyki Mozarta i tańczyli manueta. Była okazja zdobyć autograf i zapytać o inspiracje.

Wielbiciele literatury mieli także okazję spotkać się z Marcinem Wichą autorem przezabawnej książki pt. Кlara. Proszę tego nie czytać! zaś autorka ilustracji do niej, Marta Tymowska-Wicha, poprowadziła z dziećmi warsztaty plastyczne.

A to jeszcze nie wszystko! Sztuki i Sztuczki pozwalały także na spotkanie z teatrem. Anna Bojarska zaprosiła do teatralnej zabawy z wierszami Danuty Wawiłow, zaś Teatr Małego Widza na Rozplatanie tęczy spektakl o barwach, dźwiękach i radosnym odkrywaniu świata. Niektórzy mali widzowie śmiali się w głos od pierwszej do ostatniej minuty przedstawienia! Kamishibai to japońska sztuka opowiadania, forma małego teatru zamkniętego w drewnianej skrzynce. Od niedawna obecna w Polsce, ma już swoje grono zwolenników.

Jak na festiwal sztuki przystało, nie zabrakło także wystaw, o które zadbało Wydawnictwo Dwie Siostry. Jedną z nich była przestrzenna ekspozycja ilustracji z książki Т.Z.T.U.K.A. na którą złożyły się trzy czarne kubiki, do których zaglądało się przez otwory wycięte w ich ściankach. Drugą była ekspozycja wielkoformatowych plansz z kartami książek z serii Mistrzowie Ilustracji na jakiej można było podziwiać dzieła najznamienitszych polskich artystów. I jeszcze instalacja, którą dzieci mogły współtworzyć, przygotowana przez Niebieskie Migdały na środku pomieszczenia wyrosło prawdziwe drzewo udekorowane kolorami tasiemkami i lizakami. Na ścianach było miejsce do zapisywania swoich marzeń. Zasada była prosta lizak za marzenie. Każdy mógł sprawdzić się w tej konkurencji:)

Jednym słowem dla każdego coś miłego. Dzieci w różnym wieku, o odmiennych zainteresowaniach mogły kreatywnie spędzić czas i jeszcze zaangażować w to rodziców. Przyznajmy otwarcie debiut Festiwalu wypadł znakomicie! Oby tylko na nim się nie skończyło, a organizatorzy znaleźli dość sił i wsparcia, aby uczynić go wydarzeniem cyklicznym.