FIKA / DZIECKO I SZTUKA

Istnieje na świecie pewna kraina, której nazwę znają tylko jej mieszkańcy. Mało jej używają, bo tak naprawdę jest im niepotrzebna. Sami nie wyjeżdżają tam, gdzie mogliby opowiadać innym o swym pięknym kraju, a i nie goszczą nikogo, ponieważ kraju tego nie ma na żadnej mapie. Jego istnienie trzymane jest w tajemnicy. To wszystko za sprawą jednego drzewa – Drzewa Życzeń.

Tekst: Agata Hołubowska Foto: Fotoreakcja Stylizacja: Katarzyna Kucharska Modelki: Gurmandukhai Ganbold i Kaidj Njimogna Dwie wróżki, którym trudno się spotkać. Dawno, dawno temu, w odległej krainie, po dwóch stronach niedostępnych gór żyły dwie wróżki: Dija po południowej stronie i Noita po stronie północnej. Wiedziały o swoim istnieniu, jednak jeszcze nigdy się nie spotkały. Obie były […]

Mimo że zrobiło się już chłodno, postanowiłam nie rezygnować z moich wycieczek po Polsce. Przecież jest tyle miejsc do zwiedzenia i rzeczy, o których chciałabym Wam opowiedzieć! Chciałam odwiedzić miejsce, w którym życie toczy się jednocześnie na dwóch poziomach: na ziemi i pod jej powierzchnią. Tam, gdzie w pocie czoła pracują górnicy w kopalniach, byśmy w swoich norkach, przepraszam – mieszkaniach – mieli prąd i ciepło. Górnicy wierzą, że ich pracy strzeże Skarbnik – stary sztygar (taki trochę „kierownik” w kopalni) z opaską na czole i przyczepioną do niej świeczką. Wierzą także, że pomaga on tylko dobrym ludziom i że ten, kto zalezie mu za skórę, nie będzie miał lekko już do końca życia.

Lato w pełni, więc nie ma sensu siedzieć w norce! Znów wybrałam się w daleką podróż, a spadochron tym razem otworzyłam nad stolicą Dolnego Śląska – Wrocławiem. Tak dobrze wycelowałam, że wylądowałam na wrocławskim Rynku Głównym – pięknym i bardzo kolorowym. Stąd dziś zacznę wędrówkę i moją opowieść.

Gdy za oknem świeci piękne słońce, to takim myszkom jak ja wcale nie chce się siedzieć w norce. Znowu wsiadłam w samolot i wyruszyłam, tym razem w bardzo daleką podróż, aż do Szczecina! Szczecin leży w północno-zachodniej części Polski, niedaleko od morza. Stąd pochodzi nazwa całego regionu – Pomorze Zachodnie.

Jak wejdziecie na główną ulicę Starego Miasta – Krakowskie Przedmieście, po którym możecie chodzić bez obawy, że przejedzie Was samochód, to zapewne natkniecie się na pomnik kozła. Nie bójcie się! Możecie go nawet pociągnąć za ogon, a on Wam nic nie zrobi. Dlaczego tu stoi? Bo kozioł jest symbolem Lublina – zobaczycie go w herbie miasta, które czasem zwie się Kozim Grodem. Legenda głosi, że dzięki pewnej kozie, która wykarmiła grupkę dzieci, jakie ocaliły się po najeździe tatarskim, miasto w ogóle przetrwało. A że w herbie zamiast kozy jest kozioł – to już zupełnie inna historia.

“Chłopiec i Pingwin” jest polską edycją wydanego w wielu krajach bestsellera o oryginalnym tytule “Lost and Found”. Jest to historia chłopca, który pewnego dnia przed swoimi drzwiami odnajduje pingwina i postanawia pomóc mu odnaleźć drogę do domu. Na pomysł książeczki wpadł autor, Oliver Jeffers, gdy usłyszał prawdziwą historię o chłopcu, który podczas szkolnej wycieczki do zoo w Belfaście wykradł małego pingwina, postanowił trzymać go w łazience i się z nim bawić. Dopiero po jakimś czasie rodzice chłopca zorientowali się, że mają w domu dziwnego gościa i że należałoby go odnieść z powrotem do ogrodu zoologicznego.

Suzy Lee to artystka niezwykła. Wykształcona malarsko w Seulu oraz w sztuce edytorskiej w Londynie, autorka kilku zaledwie książek obrazkowych, zdążyła już zachwycić i oszołomić świat. Nie jest więc dziełem przypadku, że specjalizujące się w literaturze koreańskiej wydawnictwo Kwiaty Orientu wybrało i zdecydowało się pokazać polskim czytelnikom “Czarnego Ptaka” tej autorki. Wśród prezentowanych autorów z Korei, dzieło tej właśnie artystki zasługuje na szczególne zainteresowanie. Wspaniale, że mamy w  naszym kraju nieliczne grono jej zwolenników i propagatorów.

Już prawie pięćdziesiąt lat minęło od momentu, w którym Glenn Doman przedstawił szerszemu gronu “cichą rewolucję”. Sam uczynił to w bezgłośny sposób – poprzez książkę. Tworzył ją nocą, w zaciszu własnego domu. Początkowo nikt się nie spodziewał, a już najmniej autor, że istotnie wywoła burzę, która rozprzestrzeni się na dziesiątki krajów rozrzuconych na kilku kontynentach. Pięćdziesiąt lat właśnie mija od momentu, w którym po raz pierwszy zaczęto uczyć czytać małe dzieci na szerszą skalę…

O tym, że Skandynawowie potrafią robić kulturę dla dzieci nie muszę chyba nikogo przekonywać. W Polsce coraz bardziej popularne stają się książki wydawane przez naszych sąsiadów zza Bałtyku. Głównie dzięki trzem wydawnictwom (Zakamarki, EneDueRabe, Media Rodzina) słowiańskie dzieci mogą zetknąć się ze znakomitymi tekstami i ilustracjami, będącymi często majsterszczykami w swej dziedzinie pod każdym względem. Wydaje się, że w północnych krajach temat kultury dziecięcej jest traktowany z najwyższą powagą. Nie ma tam miejsca na małe oszustwa czy drobne niedociągnięcia. Wszystko musi być dopięte na ostatni guzik.

Nie istnieje gotowa recepta na to, jak wychować szczęśliwe dziecko, które stanie się pełnym radości, energii i otwartości na ludzi i świat dorosłym. Każde dziecko jest inne i do każdego należy mieć indywidualny stosunek. Istnieją za to ogólne zasady, które mogą pomóc w „kreacji” spełnionej osobowości. O nich mówi w książce-wywiadzie “Jak wychować szczęśliwe dzieci” […]

Gdy dziewczynka przychodzi na świat, dziewięć niebiańskich księżniczek udziela jej swych błogosławieństw, które są jednocześnie nieuchwytnymi darami. Dary te to przymioty, jakie każda mądra kobieta powinna posiadać: zdrowie, piękno, cierpliwość, prawdomówność, czyste serce, radość, dobroć, wdzięk i wytrwałość. To cechy, które każda dziewczynka otrzymuje w dniu narodzin, ale tylko od niej zależy, czy i jak […]

Witaj w WordPressie. To jest Twój pierwszy wpis. Zmodyfikuj go lub usuń, a następnie rozpocznij blogowanie!