Trudno jest znaleźć złoty środek pomiędzy nadmierną opiekuńczością a surową dyscypliną, jednak to nie nam ma być w tej sytuacji wygodnie. Zaś na miłość i szacunek u dziecka trzeba sobie przede wszystkim zasłużyć. Nie jest to coś dane odgórnie. To misterna konstrukcja budowana przez lata, której fundamenty stanowi wzajemne zaufanie, a którą bardzo łatwo jest zburzyć czy choćby naruszyć. Patrzmy, słuchajmy, rozmawiajmy, dawajmy wybór, ufajmy, ale przede wszystkim pracujmy nad własnym szczęściem. Nasze zadowolenie z życia jest tak samo ważne, jak dziecka, a bez tego nie ruszymy tej ciężkiej maszyny do przodu…
Nie oczekujmy, że znajdziemy w tej książce gotowe recepty na poszczególne zachowania dziecka. Nie. Przygotujmy się raczej na rozmowę z samym sobą, na wyzwania, na jasno postawione wymagania, a to wszystko opowiedziane pięknym i prostym językiem, okraszone niejednokrotnie obrazowymi przypowieściami i cytatami. Bądźmy gotowi na spotkanie z naszą zranioną duszą.
“Jak wychować szczęśliwe dzieci”
Wojciech Eichelberger w rozmowie z Anną Mieszczanek
Agencja Wydawnicza TU, Warszawa 2000
Recenzja: Agata Hołubowska
